Sudski tumač za bugarski jezik Savski venac

Bugarski jezik jedan je od južnoslovenskih jezika koji je službeni jezik u Bugarskoj. Broj ljudi kojima je bugarski jezik maternji se procenjuje na oko 6.8 miliona, čiji je najveći deo nastanjen na teritoriji Bugarske, a postoje i manje grupe u Grčkoj, Rumuniji, Turskoj, Ukrajini i Srbiji. Bugarski jezik je najsličniji makedonskom jeziku, dok se u Bugarskoj smatra da je makedonski jezik druga varijanta bugarskog jezika. Novobugarski književni jezik stvoren je na osnovu severoistočnog dijalekta, kojemu po rođenju pripadaju glavni predstavnici bugarske književnosti 19 veka (Ljuben Karavelov, Hristo Botev, Ivan Vazov, Petko Slavejkov), ali na oblikovanje savremenog književnog jezika u znatnoj su meri uticali i zapadni govori (Kuzman Šapkarev, Rajko Žinzifov, Dimitar Miladinov. Potkraj 19. veka pojavljuje se i bugarska slavistika (Ljubomir Miletić, Benjo Conev, Aleksandar Teodorov-Balan). Pravopis, koji se razvijao na osnovu crkvenoslovenske tradicije, bio je više puta reformisan. Poslednja reforma od 1945. uklonila je iz pisma jerove i jons, a nekadašnji staroslovenski jat razlučila prema izgovoru na istočne bugarske govore (jakavica) i zapadne bugarske govore (ekavica).