Sudski tumač za italijanski jezik YU Biznis Centar

Italijanski (ital. lingua italiana ili italiano) ili toskanski jezik (lingua toscana ili toscano) je romanski jezik, koji govori oko 62 miliona ljudi, od kojih većina živi u Italiji. Standardni italijanski temelji se na firentinskom narečju. Ima duple (ili duge) suglasnike, kao latinski (za razliku od drugih romanskih jezika, kao francuski i španski). Kao kod drugih romanskih jezika, izuzev francuskog, naglasak reči je različit. Piše se latinicom. Italijanski je službeni jezik u Italiji i San Marinu, kao i u Švajcarskim kantonima Tičino i Graubinden (Griđoni). Italijanski je uz latinski drugi službeni jezik u Vatikanu, uz slovenački je služben i u slovenačkim primorskim opštinama Koper, Izola i Piran, te se uz hrvatski koristi i u Istri gde živi italijanska manjina. Dosta je raširen i među potomcima iseljenika u Luksemburgu, SAD i Australiji. Takođe je široko razumljiv i podučavan na Malti, gde je bio jedan od službenih jezika do 1934. kad ga je zamenio engleski. Mnogo manje se govori u bivšim afričkim kolonijama Italije, kao što su Somalija, Libija i Eritreja. Italijanski je peti po redu jezik na svetu koji se uči u školama (nakon engleskog, francuskog, španskog i nemačkog). Kao i mnogi nacionalni jezici, italijanski jezik je moderni dijalekt koji se nametnuo kao domninantan jezik regiona koji je mnogo širi od njegovog prvobitnog područja. Standardni italijanski jezik je toskanski dijalekt iz okoline Firence, Pize i Sijene. Moguće je pokazati da je ovaj jezik obogaćen uticajima jezika Sicilije, Rima i drugih regiona. Toskanski dijalekt se nije nametnuo iz političkih, već iz razloga kulturnog prestiža. Na ovom dijalektu su stvarali Dante Aligijeri, Frančesko Petrarka i Đovani Bokačo, tri najznačajnija italijanska pisca kasnog Srednjeg veka. To je takođe jezik Firence, grada poznatog po lepoti arhitekture i dugoj istoriji prosperiteta. Stoga nije neobično da je italijanski jezik vekovima bio međunarodni jezik kulture i umenosti. Svi savremeni evropski jezici imaju deo rečnika koji je potekao iz italijanskog, a tiče se muzike i likovnih umetnosti.