Sudski tumač za slovački jezik Novi Beograd

Slovački jezik (svk. slovenský jazyk ili slovenčina) službeni je jezik Republike Slovačke, s pet miliona stanovnika (broj Slovaka u drugim državama procenjuje se na oko milion). Takođe, službeni je jezik AP Vojvodine i nekih opština, među kojima i Novi Sad, Stara Pazova, Bački Petrovac, Kovačica i druge. Slovački se, kao skupina dijalekata, izdvojio iz kasnoga praslavenskoga još u 10. veka, ali je kao standardni jezik uspostavljen tek polovinom 19. veka. Od 15. do 17. veka u Slovačkoj češki s mnogim slovačkim osobinama služio je kao jezik kulture. Prvi pokušaji uvođenja slovačkoga književnog jezika zabeleženi su u 18. veku. Na istoku Slovačke pokušali su to kalvinisti, a na zapadu Anton Bernolák. Međutim, tek je Ľudovítu Štúru u četrdesetim godinama 19. stoleća uspelo da uspostavi književni jezik utemeljen na srednjoslovačkim dijalektima. Izgradnji standardne norme bitno je doprinela slovačka gramatika Mluvnica jazyka slovenského Martina Hattale iz 1864. godine, a zasluge za daljnji razvoj standardnog jezika ima Rukoväť spisovnej reči slovenskej S. Czambela iz 1902. Prvi je pravopis Pravidlá slovenského pravopisu štampan 1931. Za vreme slovačke države, između 1939 i 1945, mnogi su čehizmi, koji su bili brojni kao i germanizmi i hungarizmi, zamijenjeni domaćim riječima. Slovačko je pismo latinica obogaćena nekolicinom dijakritičkih znakova i dvoslova koji označavaju jedan glas.