Sudski tumač za pakistanski jezik Niš

Pakistan ili zvanično Islamska Republika Pakistan, je država koja se nalazi u južnoj Aziji i izlazi na širi Bliski istok i srednju Aziju. Graniči se sa Iranom, Avganistanom, Kinom, Indijom i izlazi na Arabijsko more. Po broju stanovnika je 6. najmnogoljudnija zemlja i druga je najveća muslimanska zemlja nakon Indonezije u svetu. Pakistan je član UN, Svetske trgovinske organizacije, Organizacije islamske konferencije, Organizacije za ekonomsku saradnju, Komonvelta nacija i Južnoazijske asocijacije za regionalnu saradnju, i od 2015 punopravna članica ŠOS-a. Urdu je nacionalni jezik iako je materinji jezik za samo 8% stanovništva, a engleski je službeni jezik, koji se koristi u ustavu, poslovima i na većini univerziteta. Pandžabi govori 60 miliona, ali nije priznat za službeni jezik. Urdu pripada grupi indoevropskih jezika i gramatički i lingvistički se razvijao pod uticajem mnogih jezika različitih grupa kao što su persijski, turski, pašto, arapski te hindu i sanskrit u periodu postojanja sultanata Delhi i Mogulskog carstva (1200-1800. godine). Urdu se nalazi na 20. mestu po broju govornika kojima je maternji jezik. To je narodni i zvanični (zajedno sa engleskim) jezik Pakistana. Takođe je jedan od 23 zvanična jezika Indije. Pandžabi je jezik naroda Pandžabi i regiona Pendžab u Pakistanu i Indiji. Iako je veoma prisutan u Pakistanu, tamo nije priznat kao zvanični jezik, već kao dijalekat. To je indoevropski jezik, iz podgrupe indo- iranskih jezika. Nekarakteristično za većinu indoevropskih jezika, ali slično srpskom jeziku, pandžabi ima tonski akcenat sa tri intonacije. Morfološki, pandžabi jezik je aglutinativni jezik, sa tipičnim redom reči: subjekat-objekat-glagol. Rečnik modernog pandžabi jezika je pretrpeo uticaj hindi, persijskog i engleskog jezika. Velika dijaspora govornika ovog jezika utiče na usvajanje reči iz mnogih krajeva sveta. Kao i ostali severnoindijski jezici, osnova je izvedena iz jezika sanskrit tako da je jezik indoevropski.