Turski jezik je turkijski jezik kojim se govori u Turskoj, Kipru, Bugarskoj, Grčkoj, Makedoniji i drugim zemljama bivšeg
Osmanskog carstva. Turski govore i miloni turskih emigranata u Evropskoj uniji. Do 1928, turski jezik je pisan modifikovanom
verzijom arapskog pisma. Od 1928. koristi se latinski alfabet sa 29 slova. Turski jezik se uglavnom govori u Turskoj i među
manjinama u 35 drugih država, posebno na teritorijama koje su nekada bile deo Osmanskog carstva, kao što je: Bugarska,
Rumunija, Srbija (najviše na Kosovu i Metohiji), Makedonija, Sirija, Grčka (posebno Zapadna Trakija) i Izrael (turski Jevreji).
Preko 2 miliona ljudi govori turski jezik u Nemačkoj, a postoji prilično velik broj turskih zajednica u Austriji, Belgiji,
Francuskoj, Holandiji, Švajcarskoj i Velikoj Britaniji. Turski jezik je zvaničan jezik Turske, kao i jedan od zvaničnih jezika na
Kipru. Takođe ima zvaničan (mada ne primaran) status u nekoliko opština Makedonije, u zavisnosti od koncentracije i broja
ljudi koji govore turskim jezikom. U Turskoj, organ koji reguliše gramatiku i normu turskog jezika je Turska jezička asocijacija
(Türk Dil Kurumu - TDK) koju je osnovao Mustafa Kemal Ataturk 1932. godine pod imenom Türk Dili Tetkik Cemiyeti.