Sudski tumač za albanski jezik Savski venac

Albanski jezik (alb. gjuha shqipe) je indoevropski jezik, koji sam predstavlja jednu granu ove porodice jezika. Tokom istorije, albanski jezik je usvajao reči iz niza stranih jezika: latinskog, slovenskih jezika, turskog, starogrčkog, italijanskog i drugih jezika. Albanski jezik je u dalekoj vezi sa slovenskim i baltičkim jezicima. Pretpostavlja se da njime govori oko 5.4 milona ljudi, od toga 3 miliona u Albaniji, a ostali su na Kosovu i Metohiji (autonomna pokrajina na jugu Srbije), u Makedoniji, Crnoj Gori, severozapadnoj Grčkoj, južnoj Italiji (emigracija iz 15. veka) i dijaspori. Albanski jezik ima dva dijalekta: dijalekat Gega, severno od reke Škumbe, i dijalekat Toska, južno od ove reke. Dijalekt Toske je zvanični jezik Albanije. Na Kosovu i Metohiji se sve do 1972. godine kao književni albanski jezik koristio dijalekat Gega. Njime su štampane knjige, novine, učio se zvanično u školi. Te godine je u Prištini održan skup albanskih lingvista iz Albanije i sa Kosova i Metohije na kome je dogovoreno da se albanski književni jezik unificira. Od tada je i na Kosovu i Metohiji službeni i književni jezik dijalekat Toska, kao što je u Albaniji. Albanski jezik ima mnoge zajedničke osobine sa drugim jezicima Balkana. Standard za pisani albanski jezik je usvojen 1908. godine i zasniva se na latiničnom alfabetu.