Slovenački jezik isto tako poznat i pod nazivom slovenski jezik, je materinski jezik oko 2.000.000 Slovenaca u Republici
Sloveniji, gde je službeni jezik, te pripadnika slovenske manjine u Austriji (oko 60.000 u Koruškoj i Štajerskoj), Italiji (oko
100.000 u Beneškoj Sloveniji, Reziji, Trstu i Gorici), Hrvatskoj (11.800-13.100) i Mađarskoj (2.700). Broj slovenačkih
emigranata u Americi, Zapadnoj Europi i Australiji procjenjuje se na oko 400.000. Najstariji su pisani spomenici koji pokazuju
tipične slovenačke jezičke crte "Brižinski spomenici" pisani latinicom oko 1000-te godine. Na njihovu se temelju nije razvila
nikakva srednjovekovna slovenačka pismenost, tako da tek od polovine 16-og veka i vremena reformacije možemo govoriti o
izgradnji slovenačkog književnog jezika. Taj je jezik izgrađen većim delom na donjokranjskim i tek manjim delom na
gornjokranjskim govorima. Njegov je začetnik Primož Trubar koji je 1550 štampao Katekizam i Abecedarij, 1557 - 1560
preveo Novi zavet te 1564 izdao slovenački crkveni red Cerkovna ordninga. Prvu je slovenačku gramatiku Arcticae horulae
1584 napisao Adam Bohorič, a prvi rečnik (nemačko-latinsko-slovenačko-italijanski) 1592 Jeronim Megiser.