Psihoterapija je proces pružanja pomoći u prevenciji i
otklanjanju psihičkih smetnji i poremećaja.
Istovremeno to je
proces unapređivanja kvaliteta života i pospešivanja rasta i
razvoja na ličnom, porodičnom i profesionalnom planu.
Nakon
uspešno završene psihoterapije, ljudi postaju zadovoljniji,
spremniji za suočavanje sa životnim teškoćama, za
razumevanje drugih, za ostvarivanje bliskosti.
Psihoterapija
se ostvaruje kroz uzajamnu razmenu znanja, iskustva i
emocija tokom psihoterapijskog razgovora između terapeuta i
klijenta, kroz verbalnu i neverbalnu komunikaciju.
Ona se
zasniva na ravnopravnom saradničkom odnosu međusobnog
poverenja i uvažavanja.
Terapeut omogućava klijentu
slobodu u izboru tema, količini i vrsti informacija koju će
izložiti, uvažava njegovu kompetentnost i jedinstvenost
kapaciteta za promene.
On deluje kao učesnik, pomagač i
edukator klijentima u njihovom nastojanju da ostvare željene
promene.
O ciljevima psihoterapije terapeut i klijent se
unapred dogovaraju.
Najznačajnije psihoterapijsko etičko
načelo je poverljivost.
Ono važi kako za terapeuta tako i za
klijenta.
Sve što se dešava tokom psihoterapije ne iznosi se
van psihoterapijske sobe, sem u slučaju kada je potrebno
uključiti druge stručnjake, po dogovoru između terapeuta i
klijenta.